سلام به همگی. امیدوارم حالتون خوب باشه. نیمه شعبان رو هم به همتون تبریک میگم. فیلم نیاز رو دیروز دیدم. قبل از دیدن فیلم ، تعریف های زیادی ازش شنیده بودم. باید بگم که لیاقتش رو داشت. نیاز، یه فیلم ساده است، و به شدت ساده. یه قصه یه خطی، البته با پرداخت درست داره و یه شخصیت ساده شهرستانی. یه نوجوون که تو تهران دنبال کار می گرده. در عین این سادگی، اما یه نکته مهم وجود داره: ما تو این فیلم با یه شخصیت واقعی و قابل باور روبرو هستیم. درکل شخصیت های واقعی توی سینما ، به این سادگی بوجود نمیان. میشه این مساله رو معادل سهل و ممتنع دونست. فیلم های به ظاهر ساده، اما درست و واقعی، پیچیدگی های زیادی پشت سادگی ظاهری شون دارن، و در کل آثار هنری بزرگ، آثار به ظاهر ساده ای هستن که پیچیدگی رو پشت سر گذاشتن و به سادگی رسیدن. هرچند به نظر میاد که شخصیت های منفی فیلم، کمی ضعیف هستن. در کل به نظرم فیلم نیاز، فیلمیه که امروز، نیاز بیشتری بهش حس میشه، و گذر زمان نه فقط باعث کهنه شدن اون نشده، بلکه حتی به نظرم تازه تر شده. فیلمی درباره فقر شرافت مندانه‌ی قهرمان کوچک، اما فداکار فیلم.


لینک تماشای فیلم نیاز:
https://www.aparat.com/v/uh1i7

پی‌نوشت: متاسفانه نسخه باکیفیت بالای فیلم رو در سرویس فیلیمو و سرویس های مشابه پیدا نکردم، به همین خاطر نسخه ضبط شده از صداوسیما رو گذاشتم.